Στις 5,30 ώρες ο μέγιστος ημερήσιος χρόνος μηχανοδήγησης, εάν το τρένο οδηγείται από έναν μόνο μηχανοδηγό

Τη θέσπιση ανώτατου ορίου στον ημερήσιο χρόνο μηχανοδήγησης, εάν η αυτοκινητάμαξα ή η ηλεκτροαυτοκινητάμαξα οδηγείται από έναν μόνο μηχανοδηγό, προβλέπει το άρθρο 24 του σχεδίου νόμου για τις εξετάσεις οδήγησης του υπουργείου Μεταφορών.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 5,30 ώρες ο μέγιστος ημερήσιος χρόνος μηχανοδήγησης σε αυτοκινητάμαξες και ηλεκτροαυτοκινητάμαξες ή σε οποιοδήποτε τροχαίο υλικό που κυκλοφορεί στην ελληνική σιδηροδρομική υποδομή, εφόσον εκεί εργάζεται ένας μόνο μηχανοδηγός.

Παράλληλα, τονίζεται ότι, εφόσον η μηχανοδήγηση διαρκεί περισσότερο από 4,30 ώρες, θα χορηγείται επίσης υποχρεωτικά διάλειμμα μισής ώρας, το οποίο θα περιλαμβάνεται στον ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Όπως τονίζεται στην Αιτιολογική Έκθεση του κατατεθέντος σχεδίου νόμου, «η μηχανοδήγηση με ευθύνη ενός μόνο προσώπου συνεπάγεται αυξημένη σωματική και πνευματική καταπόνηση για το μοναδικό εργαζόμενο μηχανοδηγό, ο οποίος υποχρεούται να διατηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου μηχανοδήγησης τις σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις σε πλήρη εγρήγορση.

Το γεγονός αυτό, συνεπάγεται αυξημένους κινδύνους τόσο για το επιβατικό κοινό όσο και για τους ίδιους του εργαζόμενους, καθώς η αυξημένη κόπωση είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε λάθη που ενδεχομένως να αποβούν επικίνδυνα για το κοινωνικό σύνολο που χρησιμοποιεί το τρένο ως μέσο μεταφοράς αλλά και για τον ίδιο το μηχανοδηγό.

Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, με την προτεινόμενη διάταξη ορίζεται ανώτατο όριο στον ημερήσιο χρόνο μηχανοδήγησης, εάν η άμαξα οδηγείται από έναν μόνο μηχανοδηγό, με σκοπό αφενός την προστασία του κοινωνικού συνόλου, που αποτελεί πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας και αφετέρου την προστασία των εργαζόμενων και την αποφυγή ατυχημάτων που ενδέχεται να προκαλέσει η αυξημένη κόπωση των μηχανοδηγών».

Πηγή

Σύμφωνα με το παραπάνω δημοσίευμα, η προτεινόμενη διάταξη γίνεται λόγω της αυξημένης σωματικής και πνευματικής καταπόνησης για το μοναδικό εργαζόμενο μηχανοδηγό, ο οποίος υποχρεούται να διατηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου μηχανοδήγησης τις σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις σε πλήρη εγρήγορση, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε λάθη που ενδεχομένως να αποβούν επικίνδυνα για το κοινωνικό σύνολο. 

Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε έναν οδηγό αστικού λεωφορείου, αφού σε σχέση με τον μηχανοδηγό, έχει και το κυκλοφοριακό, αλλά και το επιβατικό κοινό πάνω απ΄ το κεφάλι του με συχνές ερωτήσεις. Παρόλα αυτά δεν βλέπουμε κάτι αντίστοιχο, καμία πρόβλεψη, για τους οδηγούς αστικών λεωφορείων της Αθήνας, οι οποίοι δεν έχουν χώρους αναμονής οδηγών στα σημεία αλλαγής βάρδιας (βρέχονται περιμένοντας στη στάση να αναλάβουν το λεωφορείο) δεν υπάρχει ξεχωριστός χώρος για τα διαλείμματα και πολλά άλλα που εμποδίζουν τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις του εργαζόμενου να είναι σε πλήρη εγρήγορση ... κι εδώ είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε λάθη που ενδεχομένως αποβούν επικίνδυνα για το κοινωνικό σύνολο. 

citybus-drivers