Η βαζελίνη είναι ένα προϊόν που προέρχεται από το πετρέλαιο και χρησιμοποιείται κυρίως ως ενυδατικό και λιπαντικό μέσο.
Άλλες πιθανές χρήσεις του είναι η αφαίρεση του μακιγιάζ, η προστασία των μαλλιών από την ψαλίδα και η πρόληψη των ερεθισμών του δέρματος λόγω της τριβής με τα ρούχα (ή με την πάνα στα μωρά).
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας (AAD), η βαζελίνη είναι χρήσιμη και για να φροντίσουμε πληγές και κοψίματα στο δέρμα, καθώς βοηθά να διατηρηθεί το τραύμα ενυδατωμένο. Έτσι, δεν σχηματίζεται επάνω από αυτό κρούστα (εσχάρα), η οποία θεωρείται ότι καθυστερεί την επούλωσή του. Επίσης, η επαρκής ενυδάτωση του τραύματος αποτρέπει τον σχηματισμό εμφανούς ουλής στο δέρμα μετά την επούλωση.
Σύμφωνα όμως με μια νέα βρετανική έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, δεν είναι καλό να χρησιμοποιούμε τη βαζελίνη επάνω σε μια ανοιχτή πληγή αμέσως μετά τον τραυματισμό.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Άριενς, μελέτησαν πώς το δέρμα δημιουργεί ένα «φυσικό τσιρότο» για να προστατεύσει και να επουλώσει μια πληγή, μια γρατζουνιά ή οποιοδήποτε άλλο τραύμα στο δέρμα. Οι λιπαρές ουσίες, όπως η βαζελίνη, φαίνεται πως διαταράσσουν αυτή τη διαδικασία και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μόλυνσης της πληγής, αναφέρει η σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation.
Βάσει των παρατηρήσεών τους σε ιστούς ανθρώπων και ζώων, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το «φυσικό τσιρότο» αναπτύσσεται ταχύτατα και παρέχει προστασία ενάντια στους παθογόνους μικροοργανισμούς για τουλάχιστον 12 ώρες. Επί της ουσίας, το τσιρότο είναι μια πρωτεϊνική μεμβράνη που σχηματίζεται στο πλαίσιο της διαδικασίας πήξης του αίματος για την αντιμετώπιση ενός τραυματισμού.
Τα απεικονιστικά εργαλεία που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές έδωσαν μια ακριβή εικόνα του «φυσικού τσιρότου». Η μεμβράνη αποτελείται από μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ινώδες και διαθέτει μικροσκοπικούς πόρους που είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να τους διαπερνά ο αέρας και να φτάνει στο τραύμα, όχι όμως αρκετά μεγάλοι ώστε να μπορούν να τους διαπεράσουν βακτήρια και ορισμένοι ιοί.
«Οι μελέτες μας στο εργαστήριο και σε ζώα υπέδειξαν ότι η μεμβράνη μπορεί να αποτελέσει φραγμό ενάντια στις μικροβιακές λοιμώξεις για τουλάχιστον 12 ώρες. Ο χρόνος αυτός επαρκεί ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα να απελευθερώσει λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία με τη σειρά τους θα κατευθυνθούν στο τραύμα για να εξουδετερώσουν μια πιθανή λοίμωξη» αναφέρει ο Άριενς. Η επάλειψη του ανοιχτού τραύματος με βαζελίνη φάνηκε να καταστρέφει αυτή την προστατευτική μεμβράνη.
«Αν κάποιος έχει στο δέρμα του ένα γδάρσιμο ή μια πληγή είναι καλύτερο να την αφήσει για μισή ώρα περίπου ώστε να σχηματιστεί η μεμβράνη. Μπορεί φυσικά να την καθαρίσει αν είναι απαραίτητο, όμως μετά θα αναπτυχθεί ένα τέλειο φυσικό επίθεμα χάρη στη διαδικασία πήξης του αίματος. Αργότερα ίσως δεν κάνει τόσο κακό να επαλείψει με βαζελίνη το τραύμα, όχι όμως πριν σχηματιστεί η φυσική μεμβράνη».
Πηγή: onmed.gr
Άλλες πιθανές χρήσεις του είναι η αφαίρεση του μακιγιάζ, η προστασία των μαλλιών από την ψαλίδα και η πρόληψη των ερεθισμών του δέρματος λόγω της τριβής με τα ρούχα (ή με την πάνα στα μωρά).
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας (AAD), η βαζελίνη είναι χρήσιμη και για να φροντίσουμε πληγές και κοψίματα στο δέρμα, καθώς βοηθά να διατηρηθεί το τραύμα ενυδατωμένο. Έτσι, δεν σχηματίζεται επάνω από αυτό κρούστα (εσχάρα), η οποία θεωρείται ότι καθυστερεί την επούλωσή του. Επίσης, η επαρκής ενυδάτωση του τραύματος αποτρέπει τον σχηματισμό εμφανούς ουλής στο δέρμα μετά την επούλωση.
Σύμφωνα όμως με μια νέα βρετανική έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, δεν είναι καλό να χρησιμοποιούμε τη βαζελίνη επάνω σε μια ανοιχτή πληγή αμέσως μετά τον τραυματισμό.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Άριενς, μελέτησαν πώς το δέρμα δημιουργεί ένα «φυσικό τσιρότο» για να προστατεύσει και να επουλώσει μια πληγή, μια γρατζουνιά ή οποιοδήποτε άλλο τραύμα στο δέρμα. Οι λιπαρές ουσίες, όπως η βαζελίνη, φαίνεται πως διαταράσσουν αυτή τη διαδικασία και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μόλυνσης της πληγής, αναφέρει η σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation.
Βάσει των παρατηρήσεών τους σε ιστούς ανθρώπων και ζώων, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το «φυσικό τσιρότο» αναπτύσσεται ταχύτατα και παρέχει προστασία ενάντια στους παθογόνους μικροοργανισμούς για τουλάχιστον 12 ώρες. Επί της ουσίας, το τσιρότο είναι μια πρωτεϊνική μεμβράνη που σχηματίζεται στο πλαίσιο της διαδικασίας πήξης του αίματος για την αντιμετώπιση ενός τραυματισμού.
Τα απεικονιστικά εργαλεία που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές έδωσαν μια ακριβή εικόνα του «φυσικού τσιρότου». Η μεμβράνη αποτελείται από μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ινώδες και διαθέτει μικροσκοπικούς πόρους που είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να τους διαπερνά ο αέρας και να φτάνει στο τραύμα, όχι όμως αρκετά μεγάλοι ώστε να μπορούν να τους διαπεράσουν βακτήρια και ορισμένοι ιοί.
«Οι μελέτες μας στο εργαστήριο και σε ζώα υπέδειξαν ότι η μεμβράνη μπορεί να αποτελέσει φραγμό ενάντια στις μικροβιακές λοιμώξεις για τουλάχιστον 12 ώρες. Ο χρόνος αυτός επαρκεί ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα να απελευθερώσει λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία με τη σειρά τους θα κατευθυνθούν στο τραύμα για να εξουδετερώσουν μια πιθανή λοίμωξη» αναφέρει ο Άριενς. Η επάλειψη του ανοιχτού τραύματος με βαζελίνη φάνηκε να καταστρέφει αυτή την προστατευτική μεμβράνη.
«Αν κάποιος έχει στο δέρμα του ένα γδάρσιμο ή μια πληγή είναι καλύτερο να την αφήσει για μισή ώρα περίπου ώστε να σχηματιστεί η μεμβράνη. Μπορεί φυσικά να την καθαρίσει αν είναι απαραίτητο, όμως μετά θα αναπτυχθεί ένα τέλειο φυσικό επίθεμα χάρη στη διαδικασία πήξης του αίματος. Αργότερα ίσως δεν κάνει τόσο κακό να επαλείψει με βαζελίνη το τραύμα, όχι όμως πριν σχηματιστεί η φυσική μεμβράνη».
Πηγή: onmed.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου