«Βόμβα» από την ΕΚΤ για το ελληνικό χρέος - Τι ζητάει

Από αλλού περίμενε το πρόβλημα η κυβέρνηση, αλλού σκάει η «βόμβα». Στο ΔΝΤ και στο Βερολίνο είχε στραμμένη την προσοχή της η Αθήνα αγωνιώντας για την εξέλιξη της αξιολόγησης, από τη
Φρανκφούρτη προκύπτει η αναποδιά. Και όπως λέει το γνωστό ρητό, «το κακό τρίτωσε».

Βγαίνοντας τραυματισμένη από την κρίση που προκάλεσαν οι αιφνίδιες παροχές, η κυβέρνηση πριν βρει το βηματισμό της και προλάβει να ανασυνταχθεί εν όψει των διαβουλεύσεων για την αξιολόγηση, που μοιάζει ούτως ή άλλως προβληματική, όπως όλα δείχνουν θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια ακόμα σοβαρή επιπλοκή. Το… σιγουράκι- όπως έλεγαν κάποια κυβερνητικά στελέχη μιλώντας για την ένταξη στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης- μόνο σίγουρο δεν πρέπει να θεωρείται. Τουναντίον. Όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές, η ΕΚΤ «πολύ δύσκολα θα ανοίξει το QE χωρίς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος»!
Σύμφωνα με πληροφορίες, αν και η Φρανκφούρτη θεωρεί ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα του ESM κινούνται στη σωστή κατεύθυνση και αποτελούν ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη διόρθωση πολλών στρεβλώσεων στην πορεία εξυπηρέτησης του χρέους μεσομακροπρόθεσμα, σημειώνει ότι αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να χαρακτηρίσει το χρέος βιώσιμο. Τι φέρεται να ζητά η ΕΚΤ; Μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξειδίκευση των όσων περιγράφει η απόφαση της 25ης Μαίου του Eurogroup, με λίγα λόγια ό,τι ακριβώς ζητά και το ΔΝΤ.
Στην πραγματικότητα, αυτό που μεταφέρουν οι εν λόγω πηγές, επιβεβαιώνει απολύτως όσους παρατηρούσαν ότι θα είναι δύσκολο- αν όχι αδύνατο- για την ΕΚΤ να χαρακτηρίσει βιώσιμο το ελληνικό χρέος, χωρίς να έχει ανοίξει τα χαρτιά του το ΔΝΤ, πόσο μάλλον αν το Ταμείο έχει δημοσιοποιήσει αρνητική Έκθεση, έστω προσωρινή, «μετρώντας» μόνο τα βραχυπρόθεσμα μέτρα. Και αυτό για την Αθήνα σημαίνει πολύ απλά ότι όσο συνεχίζεται το γαϊτανάκι Βερολίνου- ΔΝΤ και δεν ξεκαθαρίζει η κατάσταση, η πόρτα του QE θα παραμένει κλειστή, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τον μακροοικονομικό σχεδιασμό του επόμενου έτους και το στρατηγικό στόχο της επιστροφής στις αγορές.
ΑΚΡΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με τη βδομάδα, οι πιθανότητες για το αποκαλούμενο «ακραίο σενάριο» δείχνουν να αυξάνονται στα σενάρια εργασίας των Ευρωπαίων αξιωματούχων κι αυτό το κλίμα έχει φτάσει ως την Αθήνα. Το σενάριο της καταστροφής στηρίζεται στη λογική της εμπλοκής στην αξιολόγηση, λόγω της ατέρμονης διαβούλευσης για το αν θα μπει ή δεν θα μπει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, με μεταφορά της πίεσης στην ελληνική πλευρά. Είναι ενδεικτικό ότι αν και αιωρείται ως ημερομηνία επιστροφής του Κουαρτέτου στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο μετά από τις 12 Ιανουαρίου, ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά γι’ αυτό, καθώς από το στρατόπεδο του Ταμείου δεν εμφανίζονται ιδιαιτέρως πρόθυμοι να επιστρέψουν, αν δεν έχει λυθεί το θέμα των όρων και προϋποθέσεων που θέτει για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.
Όπως αναφέρουν πληροφορίες, στο συγκεκριμένο σενάριο υπάρχει το υποσενάριο των πρόωρων εκλογών, οι οποίες θα προκηρυχθούν αν η ελληνική κυβέρνηση πιεστεί να λάβει μέτρα που θα χαρακτηριστούν «αδύνατα» όπως επίσης να συμφωνήσει σε λιτότητα διαρκείας, με πλεονάσματα- μαμούθ σε βάθος δεκαετίας, όπως ακριβώς ζητά το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών. Ως ορόσημο, σε κάθε περίπτωση, χαρακτηρίζεται το τετραήμερο 17- 20 Ιουλίου, όπου η Ελληνική Δημοκρατία θα πρέπει να αποπληρώσει 6,3 δις ευρώ στην ΕΚΤ, σε ιδιώτες ομολογιούχους και στο ΔΝΤ. Οι εναλλακτικές είναι μόλις δύο: είτε επέκταση του Μνημονίου με νέους όρους είτε χρεοκοπία.
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ
Το «λιγότερο κακό» σενάριο αναπτύσσεται πάνω στη λογική ότι θα περάσει η σκληρή γραμμή Τόμσεν και το ΔΝΤ θα αποχωρήσει οικειοθελώς από το ελληνικό πρόγραμμα. Σε αυτήν την περίπτωση, η αξιολόγηση θα κυλήσει και θα κλείσει γρήγορα- όπως υποστηρίζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι- ενώ θα εκταμιευθεί και η δόση των 6,2 δις ευρώ, έστω σε υποδόσεις αν απομένουν τεχνικά ζητήματα σε εκκρεμότητα. Αστάθμητος παράγοντας σε αυτό το σενάριο είναι η στάση του γερμανικού μπλοκ (Γερμανία, Αυστρία, Σλοβακία, Εσθονία, Φινλανδία), που έχει θέσει ως όρο της στήριξης του ελληνικού προγράμματος την ενεργό ανάμιξη του ΔΝΤ. Όπως παρατηρεί, όμως, Ευρωπαίος αξιωματούχος, αν το ΔΝΤ επιμείνει σε ακραίες θέσεις για την ελάφρυνση του Χρέους και τους δημοσιονομικούς στόχους, τότε αν δεν είναι στις προθέσεις του Βερολίνου το «ακραίο σενάριο», θα υποχρεωθεί σε αναδίπλωση.
Σε αυτό το σενάριο η Αθήνα θα αποφύγει τα δύσκολα μέτρα που ζητά το ΔΝΤ, αλλά θα χάσει τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το Χρέος. Κι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορέσει να την εντάξει- τουλάχιστον άμεσα- στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης.
ΚΑΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Το «καλό σενάριο» για τους Ευρωπαίους, αλλά ταυτόχρονα «πιο δύσκολο πολιτικά» για την Αθήνα, βασίζεται στη λογική ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, έστω ως τεχνικός σύμβουλος. Τι σημαίνει κατ’ αρχάς αυτό; Ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει κατ’ αρχάς πρόσθετα μέτρα ως το 2019- 2020, προκειμένου να καλυφθούν οι αποκλίσεις μεταξύ ΔΝΤ- Ευρωπαίων. Τι είδους μέτρα μπορεί να είναι αυτά; Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, οι Ευρωπαίοι θα αρκούνταν σε έναν πιο εξελιγμένο «κόφτη», με σαφώς προσδιορισμένα τα πεδία των περικοπών, αλλά το ΔΝΤ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιμείνει στη λογική των «αξιόπιστων και ποιοτικών μέτρων», πιέζοντας στο πεδίο της φορολογίας εισοδήματος (αφορολόγητο) και του Ασφαλιστικού (καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις).
Σκληραίνει την στάση το ΔΝΤ
Είναι ενδεικτικό ότι η ομάδα της Ντέλιας Βελκουλέσκου, που ως τώρα μετείχε στις διαπραγματεύσεις ως «σιωπηλός εταίρος» (silent partner), ζητώντας διευκρινίσεις και κρατώντας σημειώσεις, στις τελευταίες συναντήσεις άλλαξε τακτική, συμμετέχοντας ενεργά στις συζητήσεις και εκφράζοντας ολοένα και πιο σκληρές θέσεις. Η στάση αυτή ερμηνεύεται είτε ως προετοιμασία αποχώρησης του Ταμείου (το «λιγότερο κακό» σενάριο) είτε ως προετοιμασία για το επόμενο στάδιο της αξιολόγησης, όπου η ελληνική πλευρά θα πρέπει να συμφωνήσει το ειδικό Μνημόνιο συνεργασίας (MEFP) με το ΔΝΤ.
Τι εκτιμάται ότι μπορεί να κερδίσει η Αθήνα σε αυτό το σενάριο; Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, την ένταξη στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, τη διοχέτευση νέου ρευστού στην πραγματική οικονομία, την άρση της αβεβαιότητας σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ταρακουνιέται από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και την όξυνση του προσφυγικού.
ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

fpress.gr