Ένα περιστατικό που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων σημειώθηκε στην προκριματική κούρσα των 5.000μ., με πρωταγωνίστριες τη Νεοζηλανδή Νίκι Χάμπλιν και την Αμερικανίδα Άμπι Ντ' Αγκοστίνο.
Περίπου δύο χιλιόμετρα πριν από το τέλος του αγώνα, η Χάμπλιν έχασε την ισορροπία της και έπεσε άτσαλα στο έδαφος, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και την -μέχρι τότε- αντίπαλό της.
Η Χάμπλιν παρέμεινε πεσμένη, ενώ αντίθετα η Ντ' Αγκοστίνο σηκώθηκε και αντί να συνεχίσει τον αγώνα, πήγε προς το μέρος της και τη βοήθησε να σηκωθεί κι εκείνη.
"Έτρεχα και υπήρχε κινητικότητα μπροστά μου σε ένα γκρουπ αθλητριών, ώσπου ξαφνικά ένα κορίτσι μπροστά μου έκοψε ταχύτητα, προφανώς για να αποφύγει σύγκρουση με προπορευόμενη", δήλωσε η Χάμπλιν.
"Δεν είχα χρόνο να αντιδράσω. Ξαφνικά βρέθηκα στο έδαφος. Έπαθα σοκ. Σκέφτηκα 'τι έγινε τώρα; Γιατί είμαι κάτω; Σκατά, αυτό δεν είναι κάτι που περιμένεις να συμβεί. Δεν μπορεί να συμβεί'. Δεν είναι από αυτά που σου προκύπτουν στις προπονήσεις και στις συζητήσεις που έχω κάνει, επί του τι μπορεί να πάει λάθος, αυτό το ενδεχόμενο δεν αναφέρθηκε ποτέ. Έμεινα για λίγο πεσμένη, σκεφτόμουν ότι είχα άλλους 5-6 γύρους, για να τερματίσω. Θα ήταν μοναχικοί αυτοί οι 5-6 γύροι".
Τότε, αισθάνθηκε ένα χέρι στην πλάτη της και άκουσε μια φωνή να της λέει "έλα σήκω, πρέπει να τελειώσουμε τη δουλειά μας". Ήταν η Ντ' Αγκοστίνο, η οποία δεν μπορούσε καλά καλά να σταθεί όρθια. Είχε τραυματιστεί σοβαρά στο γόνατο.
"Σκέφτηκα πως είχε δίκιο. Είμαστε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα αργούσα λίγο, αλλά θα έφτανα στο τέρμα. Δεν φεύγεις από την πίσω πόρτα στους Ολυμπιακούς, για κανένα λόγο. Είμαι ευγνώμων στην Άμπι, για την προτροπή της. Αυτό το κορίτσι είναι η ενσάρκωση του Ολυμπιακού πνεύματος. Ήταν η πρώτη φορά που τη συναντούσα. Δεν είναι απίστευτο; Ανεξάρτητα από την κούρσα και το αποτέλεσμα, αυτή είναι μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Αυτό το άγγιγμα στην πλάτη και το 'έλα σήκω,'. Αν καταφέρω να της δώσει πίσω το 1% αυτού που μου πρόσφερε, θα είναι εκπληκτικό. Μου έλεγε 'δεν ξέρω αν μπορώ να τρέξω, δεν μπορώ να βάλω βάρος στο γόνατο, αλλά εσύ συνέχισε'".
Η Χάμπλιν δεν το έκανε, αλλά έμεινε δίπλα της και τερμάτισαν μαζί. Αγκαλιάστηκαν και μετά η Ντ' Αγκοστίνο αποχώρησε με αμαξίδιο.
"Όλοι θέλουν να κατακτήσουν ένα μετάλλιο, αλλά όσο απογοητευτικό και αν είναι, οι Αγώνες είναι πολλά περισσότερα. Για παράδειγμα, είναι η κατανόηση που έχουμε μεταξύ μας για όλη την προσπάθεια που έχουμε κάνει. Ναι, μπορώ να πω ότι σήμερα απέκτησα μια φίλη. Όταν σε 20 χρόνια με ρωτήσουν για το Ρίο, αυτή την ιστορία θα πω. Η Άμπι είναι η ιστορία μου".
Η Νεοζηλανδή δήλωσε απογοητευμένη με το γεγονός ότι "δεν εμφανίστηκε άνθρωπος να βοηθήσει, μετά τη σύγκρουση. Ούτε ένας εθελοντής. Ένα κορίτσι ήταν στο έδαφος, χτυπημένο και δεν ήλθε άνθρωπος να βοηθήσει. Δηλαδή, σοβαρά; Έλα, βοήθα, δώστης λίγο νερό".
Όσο για το τι της είπε η Αμερικανίδα στο τέλος; "Δεν θέλω να μιλήσω εκ μέρους της. Δεν την είχα συναντήσει ξανά, μολονότι έχουμε τους ίδιους εκπροσώπους μάνατζμεντ. Δείχνει τόσο αγαπητό, φανταστικό κορίτσι. Όλοι όσοι είναι εδώ ξέρουν τι χρειάζεται να κάνεις, για να βρεθείς εδώ. Όταν λοιπόν, τα καταφέρνεις και στον αγώνα σκοντάφτεις και χτυπάς σοβαρά, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί. Ελπίζω να είναι καλά".
Λίγα λεπτά μετά τον τερματισμό τους, οι κοπέλες έμαθαν πως έχουν προκριθεί -αμφότερες- στον τελικό του αγωνίσματος, μετά τη σχετική διαμαρτυρία των ομάδων τους και τη σύμφωνη γνώμη της διοργανώτριας αρχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου