Ο κ. Σπίρτζης αναφέρθηκε σε ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ για ΟΑΣΘ και Μετρό Θεσσαλονίκης

Ο κ. Σπίρτζης έκανε λόγο «παλαιοκομματικές» λογικές που επικράτησαν τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα πολλά από τα μεγάλα έργα, είτε να μην προχωρούν, είτε να σημειώνονται καθυστερήσεις, είτε ο σχεδιασμός να εξυπηρετεί άλλες ανάγκες από αυτές που υπήρχαν.
Αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες της σημερινής κυβέρνησης για την προώθηση έργων που είχαν γίνει, όπως είπε, «ανέκδοτα» για δεκαετίες, για την Κεντρική Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη.
Για το μετρό, υπογράμμισε ότι «από ανέκδοτο έγινε έργο» και ότι η βασική του γραμμή θα τελειώσει ως το τέλος του 2019 -και λίγους μήνες μετά και η επέκταση της Καλαμαριάς- προσθέτοντας ότι «βρέθηκε λύση, που δεν βρισκόταν πριν» στον σταθμό Ελευθερίου Βενιζέλου με διατήρηση των αρχαίων στον υπό κατασκευή σταθμό, ενώ θα ξεκινήσουν και οι «πρόδρομες εργασίες» για την επέκταση της κεντρικής γραμμής προς τη δυτική Θεσσαλονίκη.
Ο κ. Σπίρτζης στάθηκε, ιδιαίτερα, στην αστική συγκοινωνία και στον ΟΑΣΘ, τονίζοντας ότι προσεχώς αναμένεται το σχέδιο νόμου «για να βγουν στον δρόμο, άλλα σαράντα, πενήντα λεωφορεία» ενώ «μέσα στη χρονιά» θα δημοπρατηθεί και «το ηλεκτρονικό αναλογικό σύστημα εισιτηρίων». Επίσης, προχώρησε σε μια «αποκάλυψη» για τον στόλο των λεωφορείων.
«Από 2003 ως και το 2014 αποσύρθηκαν από τον ΟΑΣΘ, πριν από-ιδιωτικοποιηθεί, 394 λεωφορεία ηλικίας δώδεκα ετών» είπε ο κ. Σπίρτζης, προσθέτοντας ότι αυτά, αντί να εκχωρηθούν στο δημόσιο «σύμφωνα με τη σύμβαση που υπήρχε» δόθηκαν ως σκραπ ή στα ΚΤΕΛ και πρόσθεσε:
«Όχι μόνο δεν ήλθαν στο ελληνικό δημόσιο, αλλά πουλήθηκαν σε τιμές 570 ευρώ το ένα -το λεωφορείο των δώδεκα ετών- 700 ευρώ, 750 ευρώ -και εσείς θα θέλατε κανένα, φαντάζομαι- ως σκραπ. Και κάποια άλλα σε ΚΤΕΛ, που τα χρησιμοποίησαν. Και δε δόθηκαν στο ελληνικό δημόσιο, που όφειλαν σύμφωνα με τη σύμβαση να τα δώσουν, γιατί ήταν περιουσία του».
Ο κ. Σπίρτζης εξήγησε ότι η πολιτική της κυβέρνησης για τις συγκοινωνίες δεν είναι η αναπλήρωση και η επέκταση του στόλου λεωφορείων, μέσω δανεισμού, αλλά αντίθετα μια πρακτική που να υποστηρίζει και τις τοπικές δημόσιες και ιδιωτικές βιομηχανίες και υπογράμμισε ότι η στόχευση είναι να γίνουν δύο ΣΔΙΤ για την παραγωγή σύγχρονων προδιαγραφών λεωφορείων και μικρότερων ηλεκτρικών λεωφορείων.
«Εμείς, λοιπόν, αυτό που παλέψαμε και παλεύουμε είναι, να μην κλείσει η ΕΛΒΟ και να μην αγοράσουμε λεωφορεία εάν ένα κομμάτι της παραγωγικής δομής των λεωφορείων που θέλουμε να προμηθευτούμε δεν παραχθεί στη χώρα μας».
Ταυτόχρονα, σχολίασε για τη Θεσσαλονίκη, «δεν είναι ορθολογικό» να υπάρχει ένας σχεδιασμός, που να επιτρέπει «να κινείται ένας πολίτης από την άκρη του νομού μέχρι το κέντρο της πόλης με ένα ευρώ» και προανήγγειλε «διορθώσεις» στο σύστημα της αστικής συγκοινωνίας, μέχρι να λειτουργήσει το μετρό.
«Δεν ξέρω, ποιοι πολιτευτές ήταν από τα συγκεκριμένα χωριά, και πού βάσισαν έναν τέτοιου είδους σχεδιασμό, σε ποιες αρχές, σε ποιες αξίες, αλλά δεν τον καταλαβαίνω. Θα βρούμε ποιοι βουλευτές του παλαιοκομματισμού έπαιρναν ψήφους εκεί, ή γεννήθηκαν εκεί για να το εξηγήσουμε. Ούτε είναι λογικό ο πλέον απομακρυσμένος οικισμός να μην έχει σύνδεση».
 πηγή